تکدی‌گری از دیروز تا امروز | وقتی گداهای تهران به دریای عمان تبعید شدند
تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۸۰۹۳۴
همشهری آنلاین- پریسا نوری: امروزه افراد متکدی با استفاده از روش‌های خیلی شیک و مدرن و با جریحه‌دار کردن احساسات عمومی و برانگیختن حس انسان‌دوستی کسب درآمد می‌کنند. برخی با بیان مشکلاتشان در شبکه‌های مجازی سعی می‌کنند تا مبالغی را از مخاطبان دریافت کنند؛ برخی دیگر سعی می‌کنند در پوشش فعالیت‌های خیریه مردم را فریب دهند و کمک مالی بگیرند؛ این میان افرادی هم هستند که هیچ‌وقت کیف پولشان را همراه ندارند و در ایستگاه تاکسی و اتوبوس و ترمینال‌ها و جلوی بیمارستان‌ها و مراکز شلوغ در حال کمک گرفتن از مردم ساده‌دل هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
گرچه تکدی‌گری امروز چهره‌ای جدید به خود گرفته و متناسب با پیشرفت تکنولوژی، شگردهای جدید پیدا کرد، اما بد نیست بدانید این حرفه هم مثل خیلی از حرفه‌های دیگر در گذشته به روش‌های سنتی اجرایی می‌شده. طبق گفته تاریخ پژوهان و جامعه‌شناسان، در تهران قدیم هرچه گدا کثیف‌تر، ژنده‌پوش‌تر و معیوب‌تر بود به همان میزان پول بیشتری را با برانگیختن حس ترحم مردم به‌دست می‌آورد. در آن دوره گاهی گدایان با کمک گرفتن از متخصصان و ایجاد کوری واقعی یا مصنوعی، فلج کردن صورت و دست و پا خودشان را معیوب می‌کردند تا از قافله عقب نمانند.
گداها را می‌گیرند!از آنجا که تکدی‌گری یک آسیب اجتماعی است که به چهره شهر آسیب می‌زند در ادوار مختلف قوانینی برای پیشگیری از این پدیده وضع شده است. در حال حاضر طبق ماده ۷۱۲ قانون مجازات اسلامی تکدی‌گری جرم است: این قانون به وضوح اعلام می کند: «هرشخصی که تکدی گری را پیشه خود قرار داده باشد واز این راه امرار معاش کند به حبس از یک تا سه ماه محکوم خواهد شد و چنانچه با وجود توان مالی مرتکب عمل فوق شود علاوه بر مجازات مذکور همه اموالی که از طریق تکدی گری به دست آورده است مصادره خواهد شد...» هر چند که به نظر می رسد با وجود در نظر گرفتن مجازات برای جرم تکدی گری این مجازات ها باز دارندگی لازم را ندارد. جرم انگاری پدیده تکدی گری جدید نیست و در تهران قدیم هم مجازات‌هایی برای گدایان در نظر گرفته شده بود.
پیش از اعمال این قانون نیز، طرح‌هایی برای کنترل این پدیده ارائه شده بود؛ از آن جمله روزنامه اطلاعاتِ سال ۱۳۴۵ در یکی از صفحات خود از طرحی خبر داده که بر اساس آن قرار بود گداهای شهر تهران جمع شوند و برای کار به سواحل دریای عمان فرستاده شوند.
در این خبر که ششم اردیبهشت ماه با تیتر «گداها را می‌گیرند» منتشر شده درباره جزییات این طرح آمده است: «از امروز گداهای تهران را تحویل وزارت راه می‌دهند و جمعی را نیز جهت کار در معادن در اختیار وزارت اقتصاد می‌گذارند. وزارت راه گداها را برای کار در قسمت راه‌سازی به سواحل دریای عمان می‌فرستد زیرا در حال حاضر کارگران به سهولت حاضر به کار در آن مناطق نمی‌شوند. تعدادی از گداها را نیز برای کار در امور کشاورزی و راهداری به حیدرآباد می‌فرستند. امروز در نخست‌وزیری کمیسیونی با شرکت شهردار تهران و مسئولان اردوهای کار و مقامات نخست‌وزیری تشکیل شد. در این کمیسیون پیرامون حل مسأله گدایی در تهران مذاکرات مهمی صورت گرفت. وزارت راه به پیمانکاران اطلاع داده است که کارگران مورد احتیاج خود را می‌توانند از میان گداهای سالم انتخاب کنند.
گدایان تهران به علت تنبلی و کاهلی از نیرومندترین افراد شهر هستند و می‌توانند به جای دو کارگر معمولی کار کنند. تصمیماتی که امروز در کمیسیون نخست‌وزیری اتخاذ شد، براساس قطع ریشه گدایی در تهران است و با اعزام افرادی که گدایی می‌کنند برای کار در مناطق سخت ترتیبی داده می‌شود که هیچکس نتواند در تهران گدایی بکند. هر سال در تهران و شهرستان‌ها پانزده میلیون تومان برای نگاهداری گداها از مردم وصول می‌شود ولی هر روز تعداد گداها افزایش می‌یابد و در هر گوشه و کناری گدا دیده می‌شود. دولت و شهرداری در نظر دارند با گماردن گداها به کار از مصرف بیهوده این اعتبار جلوگیری و به کار گداهای حرفه‌ای که سال‌های سال مزاحمان مردم هستند، پایان دهند.»
ناگفته پیداست که این طرح هم در عمل اجرایی نشد چون اگر غیر از این بود، این روزها خبری از باندهای بزرگ تکدی گری در تهران و کلانشهرها نبود.
کد خبر 752465 برچسب‌ها تکدی - تکدی گری - گدایی پول تهران قدیم دریا و دریاچه مهارت‌ها شغل دریای عمان تهران ایران و عمانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: تکدی تکدی گری گدایی پول تهران قدیم دریا و دریاچه مهارت ها شغل دریای عمان تهران ایران و عمان دریای عمان تکدی گری برای کار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۸۰۹۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت‌هایی از نخستین شرکت‌های مسافربری | وقتی گاریخانه‌ها به گاراژ تبدیل شدند
همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:تا قبل از ورود نخستین اتومبیل ها به تهران، پایتخت‌نشین‌ها مسیرهای کوتاه را با وسایلی مثل گاری، درشکه، پالکی و تخت روان می پیمودند و مسیرهای نسبتا طولانی را با اسب و درشکه طی می کردند، اما پدیده ای به نام اتومبیل معادلات را به کلی تغییر داد و با همه مخاطراتی که داشت عبور و مرور اهالی تهران به نقاط دور و نزدیک را سهل و آسان کرد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
گاراژها درست در چنین دوره ای و برای استقرار اتوبوس های بین‌شهری در گوشه و کنار تهران متولد شدند و مردم برای سفر به شهرهای دور و نزدیک کافی بود خودشان را به نزدیک‌ترین گاراژ مسافربری برسانند.
داریوش شهبازی، تهران‌پژوه، معتقد است گاراژها از اواخر دوره قاجار پدیدار شدند و تغییراتی بنیادی در سبک زندگی اهالی تهران پدید آوردند: «تهران حدود سال ۱۳۰۰ و همسو با سیر تحولات انقلاب صنعتی در کلانشهرهای دنیا پیشرفت می‌کرد و یکی از نشانه های پیشرفت ورود اتومبیل به خیابان های بود. بعد از این اتفاق مهم بود که کاروانسراها به گاری‌خانه و در گام‌های بعدی به گاراژ تبدیل شدند. این روند در دوره حکومت احمدشاه قاجار طی شد و با آزمون و خطاهای بسیاری همراه بود.»
وقتی عبور و مرو با اتومبیل در خیابان های تهران با اقبال عجیب مردم همراه شد، بسیاری از رجال بانفوذ و متمول دوره قاجار مثل وثوق‌الدوله و امین‌الضرب از اروپایی ها اتومبیل خریدند و به عنوان وسیله نقلیه شخصی به تهران آوردند. بعد هم با واردات اتوبوس هایی که مخصوص حمل بار و مسافر بود به تهران، گاراژهایی که محل تجمع درشکه و گاری بود به توقفگاه اتوبوس ها تبدیل شدند.
شهبازی درباره تولد نخستین گاراژ در پایتخت می گوید: «گاری‌خانه سید اسدالله در خیابان چراغ‌برق قدیم (امیرکبیر فعلی) نخستین جایی بود که پس از قانون سجل احوال و سجل گرفتن به گاراژ تبدیل شد و از "گاری‌خانه سید اسدالله" به "گاراژ حسینی" تغییر نام داد. مدتی بعد "گاراژ فولادی" در محدوده شمالی گود عرب‌ها و "گاراژ فردشیشه" در سه‌راه امین‌حضور برای توقف اتوبوس‌ها در نظر گرفته شد. آن‌موقع مسافرها به گاراژ حسینی می رفتند و گاراژ فولادی به اتوبوس‌هایی اختصاص داشت که کارشان حمل بسته های پستی از شهرهای مختلف و رساندنشان به دست مردم تهران بود و گاراژ فردشیشه مختص حمل و جابه‌جایی بار بود.»
در دوره پهلوی تعداد گاراژهای تهران به سرعت زیاد شد و گاراژهای بی ام تی، عدل، اتوفردوسی، میهن‌نورد و ... در محدوده میدان توپخانه قدیم تا خیابان های ناصرخسرو، باب‌همایون و فردوسی کنونی ایجاد شدند، اما در سال ۱۳۵۹ و با اجرای طرح ساماندهی اتوبوس‌های بین‌شهری به ترمینال جنوب که نیمه‌ساخته بود نقل مکان کردند و به خاطره ای در ذهن تهران‌نشین‌ها تبدیل شدند.
کد خبر 848264 برچسب‌ها تهران قدیم همشهری محله تهران
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد